Zondag 4 september stond de wekker al vroeg want we gaan naar de kerk! Om 9 uur worden Eline, Atsje, Aino en ik opgehaald door Sia, zij is ook een van de gidsen die voor Emma werkt. We gaan naar de kerk waar zij elke zondag heen gaat, deze ligt aan de andere kant van de stad dus we moeten een stukje met de dala dala. Het gebouw was erg mooi en groot, dit was een groot contrast met de wijk waar de kerk in stond. De mis zou om half 11 beginnen. Toen we binnen kwamen was er al een koor aan het zingen. Het was geen kerkmuziek zoals wij die kennen, maar het was erg vrolijk en iedereen was aan het meezingen en aan het dansen. Wij moesten van de priester op de eerste rij gaan zitten, omdat wij blanke gasten waren. Na zo’n uurtje zingen en dansen begon de mis. De priester begon zijn verhaal, en er was speciaal voor ons een man die alles vertaalde naar het Engels. Er stond een geluidsinstallatie met veel boxen, en de priester had een microfoon. Normaal gesproken hoef je als je een microfoon hebt niet meer te schreeuwen, maar dat snapte deze priester niet echt. Hij was aan het schreeuwen en roepen als een gek, en wij zaten op de eerste rij vlak naast de boxen. In totaal heeft deze man ongeveer 2 uur gepraat, er kwam maar geen einde aan. De inhoud van zijn speech was soms erg vreemd. Zo werd zijn vrouw naar boven geroepen, zij had 14 kinderen. Iedereen moest voor haar klappen en de priester vertelde wat voor een goede vrouw ze was, want 14 kinderen was heel goed en dapper. Maar in het ziekenhuis, waar Atsje en Eline al een tijdje werken, proberen ze er juist alles aan te doen om mensen bewust te maken van voorbehoedsmiddelen en preventie tegen zwangerschap, omdat veel vrouwen te veel kinderen krijgen en er niet goed voor kunnen zorgen. Maar als de priester dit soort dingen blijft zeggen, zal er niet veel verandering in komen, want mensen zijn hier heel erg gelovig. Een ander vreemd verhaal wat hij vertelde was, dat als je maar in God gelooft, je alles zal krijgen wat je wil. Want toen hij jonger was had hij alleen een fiets, en nu had hij 5 auto’s. Onze gedachte was meteen; ‘Oh, daar gaat het geld van de kerk dus naartoe’, maar de mensen hier geloven er echt in. Na nog een aantal keer bidden was de mis (eindelijk) afgelopen. Omdat het de eerste zondag van de maand was, was er aansluitend ook nog een lunch. Het was rijst met vlees en salade, en het smaakte verassend goed. Ook wilde de priester nog met ons op de foto, dus dat hebben we ook nog maar even gedaan. Rond half 3 zaten we weer in de dala dala terug naar huis. ’s Avonds lekker gegeten bij Mama Mackrin, zondag is namelijk de dag dat je zeker thuis moet eten, ze hebben dan een lekkere maaltijd omdat zondag hier een feestdag is. We aten gebakken aardappeltjes met kippenpootjes en chapati.

De kerk van buiten en binnen:

Maandag 5 september was mijn eerste dag bij Trinity daycare. Om 9 uur werd ik opgehaald door Emma, zij brengt mij er vandaag heen. Het gebouw is heel vrolijk en kleurrijk, alle muren zijn beschilderd met felle kleuren en tekenfiguren zoals Winnie the Pooh en Mickey Mouse. Het is heel klein, in totaal maar ongeveer 15 kinderen. Alle kindjes zijn van 2 tot 4 jaar oud, en ze zijn verdeeld in 2 klassen. In baby 1 zitten de kinderen van 2 en 3 jaar, en in baby 2 zitten de kinderen van 4 jaar. Het is eigenlijk te vergelijken met een kleuterklas, de kinderen leren tellen en letters schrijven, allemaal in het Engels. Vandaag ga ik meekijken in baby 1, en af en toe helpen als de juf hulp nodig heeft. De schooldag begint om 8 uur. Van 8 tot 10 zitten de kindjes in hun klas en krijgen ze les. Om 10 uur hebben ze pauze en krijgen ze warme melk. Tot half 11 gaan ze spelen, en daarna moeten ze weer naar de klas. Om 12 uur krijgen ze lunch, en daarna gaan ze slapen (er is ook een slaapkamer met bedjes) tot 3 uur, waarna ze naar huis gaan. Ik hoef elke dag maar tot 12 te blijven, want daarna is er niet veel meer te doen. Dat is best ideaal want kan ik ‘s middags nog andere leuke dingen doen. Deze middag ben ik na de lunch ook nog even de stad in gegaan samen met Atsje.

Trinity:

Dinsdag 6 september om 7 uur opgestaan, want ik moest om 8 uur bij Trinity zijn. Na het ontbijt ben ik met de dala dala erheen gegaan. Je kunt er eigenlijk ook heen lopen, dit is ongeveer 20 minuten, maar het regende een beetje dus koos ervoor om met de dala dala te gaan. Vandaag heb ik in klas baby 2 meegekeken, en mocht ik de lerares helpen met opdrachten schrijven in de schriftjes van de kindjes. Het was een leuke ochtend en was zo voorbij, rond 12 uur ben ik naar huis gelopen. Hier heb ik een heerlijke chips mayai gegeten, de lekkerste die ik tot nu toe heb gehad! De middag gezellig doorgebracht met Eline en Atsje. ’s Avonds zijn we uit gaan eten met Dorien, Tamar, Aino, Eline en Atsje omdat het de laatste avond voor Tamar was hier in Tanzania. We hebben heerlijk bij Picasso gegeten.

Chips mayai: