9 T/M 13 NOVEMBER

Woensdag 9 november gingen Lisan en ik na het ontbijt met de dala naar de stad. Vandaag ging ik een tas met voetbalspullen afgeven bij Future Stars Academy (het project waar ik de eerste weken met mijn gezin heb geholpen), en Lisan wilde wel meegaan. Mijn ouders hebben deze voetbalspullen, voetballen, hesjes en pionnen, in Nederland gekocht en aan de moeder van Annemijn meegegeven, zij ging Annemijn opzoeken in Tanzania. Eigenlijk wilden we deze spullen in Tanzania kopen, maar daar zijn deze materialen veel duurder dan in Nederland. Emma haalde ons op bij de nakumat en we reden langs Mama Mackrin om de tas op te halen, en daarna door naar het kantoor van Future Stars Academy. Alfred, een medewerker, was echt heel blij toen hij alle spullen zag! Hij kon maar niet vaak genoeg ‘dankjewel’ zeggen en de lach was niet van zijn gezicht te slaan! Mooi om ze er zo blij mee te zien! Op de weg terug naar Good Hope gingen we nog even langs de Nakumat. Na de lunch gingen Lisan en ik nog verder met de tafels, en deze namen we die avond mee naar het huiswerk zodat de kindjes konden oefenen als ze klaar waren met hun eigen opdrachten.

Donderdag 10 november hebben we een beetje rustig aan gedaan. Lisan was een beetje ziekjes, dus we zijn niet naar de klas geweest om te helpen. We hebben vooral met de kindjes gespeeld. Ook hebben we even met Ally gepraat. We waren beide geïnteresseerd in het sponsoren van een kindje (de meeste kindjes hier hebben al een sponsor, maar niet allemaal). Het sponsoren houd in dat je maandelijks een bedrag overmaakt, waarvan de 3 maaltijden per dag, het schoolgeld en eventuele medicijnen van worden betaald. Ik had het er al met pap en mam over gehad, en we besloten dit te gaan doen. Ons sponsorkindje is Gift, een jongetje van 8 jaar dat al een paar jaar bij Good Hope woont. Hij was er gekomen samen met zijn broer, maar die broer is inmiddels al naar de middelbare school. Gift en zijn broer komen uit een klein dorpje dicht bij de Ngorongoro krater en waren in de steek gelaten, en gevonden door een vrouw van de kerk. Deze vrouw bracht ze naar Good Hope, en hier werden ze opgevangen. Toen ik hem vertelde dat wij hem gingen sponsoren was hij heel blij! Wat een schatje is het! Die avond ging ik samen met Lisan en Annemijn naar de Via Via, voor de laatste keer… Maar het was heel gezellig!

Vrijdag 11 november heb ik ’s ochtends een beetje mijn koffer ingepakt. Wat een raar gevoel, ik heb 3 maanden uit deze koffer geleefd en nu zit ie weer dicht en klaar voor vertrek. Maar de rest van de dag hebben we met de kindjes gespeeld. Ook kwam Emma rond 3 uur even langs, er moesten namelijk 2 verjaardagen worden gevierd. Rachel en Dickson waren deze maand jarig geweest. Er waren cakejes en frisdrank, een echte verjaardag dus! Die avond was mijn laatste avond, dus we wilden alle kindjes en tantes mee uiteten nemen. De kindjes eten elke dag hetzelfde, ugali (een smaakloze pap) met bonen, 3 keer in de week rijst. We wilden ze daarom een keer iets anders te eten geven, van tevoren hadden ze al mogen kiezen tussen pizza, kipburger of hamburger. We gingen met zo’n 45 mensen in een schoolbusje (ong 2 meter breed en 4 meter lang, proppen dus) richting het restaurant. Alle kindjes genoten van het eten! Zo leuk om te zien! En ze konden het allemaal niet op, dus deden ze het eten wat ze over hadden in een servetje om morgenvroeg op te eten, hahaha. Alle kindjes en tantes hebben ons nog vaak bedankt, ‘May God bless you!!’, nou bedankt, amen.

Zaterdag 12 november, de dag dat ik terugvlieg naar Nederland! Ik werd pas die middag om 5 uur opgehaald, dus we hadden nog de hele dag. Rond 10 uur ging ik voor de laatste keer met de dala naar de stad. Samen met Lisan ging ik nog even naar de Masai markt om nog de laatste souvenirs te halen. Daarna gingen we bij Africafe lunchen, ook met Annemijn. Na een heerlijke laatste lunch heb ik afscheid genomen van Annemijn, dit was raar omdat we de laatste maanden veel met elkaar hebben opgetrokken. Maar we gaan elkaar zeker nog een keer zien! Daarna terug naar Good hope, om de laatste uurtjes met de kindjes door te brengen. We hebben nog gespeeld en getekend. Ook heb ik nog een kleine boodschap op de muur geschreven, dit hebben alle vrijwilligers gedaan. Het afscheid moest snel van Emma, en ik moest proberen niet te huilen, om het voor de kindjes niet te moeilijk te maken. Dus toen Adam er was om me naar het vliegveld te brengen, probeerde ik alle kindjes gedag te zeggen. Maar toen ik Lisan al zag huilen hield ik het zelf ook niet meer. Ik gaf haar nog een knuffel en stapte snel de auto in. Doeeeeei Good Hope!! Wat zal ik de kindjes, Arusha en Lisan en Annemijn gaan missen…

Zondag 13 november landde ik na een goede vlucht nog voor 7 uur op Schiphol. Hier stonden papa en mama al te wachten. Toen ik thuis kwam was er nog een heeele leuke verassing, al mijn vriendinnen waren gekomen! Suuuuper lief, wat had ik ze gemist!

4 T/M 8 NOVEMBER

Vrijdag 4 november dachten we lekker uit te kunnen slapen, maar we werden rond half 9 wakker gemaakt omdat er iemand op onze deur aan het bonken was. Ook klonk er een bekende mannenstem die ‘mzungu!’ schreeuwde (mzungu betekend blanke), het was de stomme leraar van eergisteren, de man die voetbalfilmpjes ging kijken terwijl wij druk aan het werk waren en ons daarna ook nog ging corrigeren. We besloten de deur niet open te doen, aangezien het tijdstip en de manier waarop er werd geroepen. Maar toen de man uiteindelijk gewoon onze deur probeerde open te breken (?!) hebben we de deur open gemaakt. En wat hij wilde waren de toetsen die ik op mijn laptop had getypt op een usb… Nou omdat hij het zo lief vroeg heb ik dat even gedaan en toen ik de usb terug gaf kwam er niet eens een bedankje vanaf. Lisan riep ook nog mooi: ‘You’re welcome sir!’. De rest van de dag hebben we met de kindjes gespeeld. Ook hebben we met Ally een deal gemaakt. De kinderen krijgen nu een maand lang elke dag een beker melk, en 3 keer per week vlees. Hiervoor hadden wij betaald. Aan het einde van de middag gingen we Annemijn ophalen bij de dala dala stop in onze straat, ze komt namelijk een nachtje hier slapen! Ze vond het heel leuk om even te kijken hoe het hier gaat.

Zaterdag 5 november gingen we de hele dag met de kindjes spelen. Na de lunch waren alle kinderen ineens mooi aangekleed en heel enthousiast. Een van de Aunties had gezegd dat we vandaag gingen zwemmen, maar dit was helemaal niet waar. Naast dat het een verassing zou zijn voor de kinderen, was dit uitstapje gepland op zondag. Alle kinderen waren helemaal teleurgesteld toen we ze dit gingen vertellen, alleen omdat die bejaarde auntie zich ermee ging bemoeien… Maar oke, de rest van de dag hebben we nog buiten gespeeld met de kindjes. Aan het einde van de dag gingen we Annemijn terug naar de stad brengen, en we hadden besloten om ook meteen in de stad te gaan eten. Het werd de Mexicaan, lekker!

Zondag 6 november was het dus wél de dag dat we gingen zwemmen met de kindjes. Na de lunch zaten Lisan en ik in een klein schoolbusje met zo’n 40 kinderen en een auntie. Het weeshuis heeft 16 kindjes, maar wij wilden ook graag de kinderen van boarding meenemen. Het verschil is dat zei wél ouders hebben en het weeshuis niet, maar of ze die ouders ooit zien is een groot raadsel. Wij vonden het niet eerlijk als we alleen de kindjes van het weeshuis meenamen, omdat ze eigenlijk allemaal net zo weinig hebben. Dus boarding mag ook mee, als dit maar allemaal goed gaat, dachten wij. Zwemmen met 35 kinderen die allemaal niet kunnen zwemmen, en met zo’n 20 zwembandjes?! Er werd ons vantevoren verteld dat er genoeg zwembandjes waren voor iedereen, maar toen we aankwamen bij het zwembad bleek al dat er veel te weinig waren. Maar uiteindelijk is alles goed gegaan en de kindjes hadden de tijd van hun leven! Na een vermoeiende dag waren ook wij helemaal kapot toen we weer bij Good Hope kwamen. ’s Avonds hadden we Ally nog het geld gegeven voor de ramen en de deur van het nieuwe klaslokaal, we zijn benieuwd!

Maandag 7 november was weer een schooldagje. Deze week hebben de kinderen toetsen (die we vorige week hadden getypt). Omdat we dus niet veel in de klassen konden doen, besloten we te gaan knutselen voor boarding. Daar is het namelijk heel saai omdat alle muren kaal zijn. Na een paar uurtjes knippen en plakken hebben we een paar leuke versieringen gemaakt voor aan de muren. De kindjes van boarding vonden het ook heel mooi! Die middag hebben we met de jongste kindjes gespeeld en geholpen met hun was. Vooral Benson, de kleinste jongen in het weeshuis (5 jaar), kon wel wat hulp gebruiken. Ten eerste heeft hij bijna nooit een onderbroek aan, dit hadden we wel vaker gezien en hem een onderbroek gegeven, maar vandaag konden we geen enkele onderbroek vinden in zijn kast. Ten minste geen een die schoon was. Verder vonden we ook heel veel andere vieze kleren, dus gingen we samen met hem wassen. Uiteindelijk vonden we ook nog een schone onderbroek van hem in de kast van zijn zus haha. Verder hebben we die middag met ballonnen gespeeld, hier worden de kinderen helemaal wild van!

Dinsdag 8 november hebben we weer een ochtendje in de klassen geholpen, maar we konden niet veel doen. De kindjes hadden nog toetsen, dus het enige wat we hebben gedaan is huiswerk nakijken. Na de pauze zijn we daarom niet terug gegaan naar de klas. Gister bij het huiswerk kwamen we erachter dat de kindjes niet goed de tafels kennen, hier wilden wij ze wel bij helpen. Daarom hebben we een soort van posters gemaakt met de tafels erop. Daarnaast hebben we ook de tafels opgeschreven en over het antwoord een klepje geplakt, zodat ze kunnen oefenen. Die avond bij het huiswerk hebben we het meteen uitgeprobeerd, en de kindjes waren heel enthousiast. Morgen gaan we verder met de tafels 5 t/m 10! Na het avondeten wat bestond uit rijst, hadden we een heerlijke warme douche! Onze douche was vandaag eindelijk gemaakt, dus na zo’n anderhalve week hadden we weer warm water!

30 OKTOBER T/M 3 NOVEMBER

Zondag 30 oktober gingen Lisan en ik na het ontbijt met de dala naar de stad. We hadden afgesproken bij het Mount Meru Hotel met Annemijn om te gaan zwemmen. Maar eerst gingen we nog even naar de Nakumat om wat inkopen te doen. Nadat we de goede dala hadden gevonden op Kilombero gingen we richting het zwembad. Annemijn had nog een ander meisje meegenomen die bij haar in het ziekenhuis werkt, dus het was heel gezellig. Ook hadden we nog een lekkere salade gegeten, eindelijk weer verse groenten! Na een heerlijke douche bij het Mount Meru Hotel (veel beter dan die douche recht boven de wc bij ons, haha), gingen we samen met Annemijn naar Mama Mackrin. Ik vond het erg leuk om weer even te gaan kijken, en Lisan wilde ook graag mijn oude huis zien. Samen met Annemijn en nog 2 andere vrijwilligers hebben we gegeten bij Mama Mackrin, en daarna zijn Lisan en ik weer terug naar Good Hope gegaan. Ondertussen hebben wij achtergrondinformatie van de weeskinderen gekregen van Ally. Wij vonden dit zelf heel interessant omdat we geen idee hadden hoe de kinderen hier terecht waren gekomen. Natuurlijk wisten we dat alle kinderen geen ouders meer hebben of in ieder geval geen ouders die voor hun kunnen zorgen, maar sommige verhalen waren toch heftiger dan verwacht. Soms krijgen moeders een nieuwe vriend, maar die vriend wil het kind dat de vrouw al heeft niet hebben. Dan verlaat die moeder het kind en laat hem of haar achter op straat of bij familie. Maar ook van sommige kinderen zijn de ouders overleden door bijvoorbeeld een ongeluk, of zijn de kinderen op straat gevonden omdat de ouders niet meer voor hen konden zorgen.

Maandag 31 oktober hebben we een dagje toetsen overgetypt. Elke maand krijgen hebben de kinderen hier een soort van ‘toetsweek’, maar omdat de leraren geen laptop of computer hebben, schrijven ze de toetsen in een schrift. Er is een vrouw die dan alle toetsen moet overtypen op haar laptop, en later worden ze geprint en gekopieerd. En het gaat dan om toetsen van ongeveer 50 vragen van 7 klassen, en dan van ongeveer 6 vakken per klas! Echt mega veel dus, maar oké, wij gingen deze vrouw helpen. Toen we rond 3 uur echt geen toets meer konden zien, zijn we met de kinderen gaan spelen. De vrouw vond het jammer dat we gingen, want er moest nog veel gebeuren volgens haar. Maarja wij zijn hier voor de kinderen en niet voor haar, dus de rest van de dag hebben we doorgebracht met de kinderen. Toen we na het huiswerk maken weer terug kwamen in het weeshuis, was de vrouw nog steeds bezig. Dat is trouwens ook een grote grap, ze typen dus die toetsen in het weeshuis, waar de kinderen horen te spelen. Maar nu moesten de kinderen helemaal stil zijn en als ze toch praten werd die vrouw boos, waarom ga je dan niet in een andere ruimte zitten?! Maar dat snappen ze hier blijkbaar niet...

Dinsdag 1 november alweer! Wow wat gaat de tijd snel zeg. Over twaalf dagen ga ik alweer terug naar Nederland. Maar ik heb dus nog 12 dagen waar ik volop van ga genieten. Deze ochtend was ons plan om de vrouw weer te gaan helpen met typen. Maar toen we in het weeshuis kwamen, was de vrouw nergens te bekennen. Na het ontbijt wat bestond uit een droge boterham met jam, liepen we richting de school om de vrouw te zoeken. Uiteindelijk vonden we haar, maar omdat de stroom was uitgevallen konden we niks doen, want de laptops gaan niet lang mee zonder stroom. Daarom gingen Lisan en ik maar even in onze kamer chillen, ook niet verkeerd haha. Lisan had ook nog een heel veel kleding meegenomen uit Nederland, deze had ze via een organisatie gekregen. Na de lunch hebben we deze kleren uitgedeeld samen met Ally. En ook al waren wat jongensshirts bij de meisjes beland en andersom, ze waren er heel blij mee! Leuk om ze zo blij te zien met tweedehands kleding. Toen de kinderen weer terug naar school gingen, gingen wij weer typen. De stroom was ondertussen aangegaan. Na een lange middag typen gingen we eten, en daarna nog een toetsje getypt. Intussen was er nog een lerares en een andere man aan de ‘typtafel’ aangeschoven, en het was nog een best grappige avond. Ten eerste waren deze mensen heel erg enthousiast over hoe snel wij konden typen. En ook was echt grappig omdat sommige handschriften totaal niet te lezen zijn. Als ze dan lezen wat wij ervan gemaakt hebben (er kwamen vaak Tanzaniaanse namen in voor bij bijv. geschiedenis en maatschappijleer), moesten ze erg hard lachen. Toen we zeiden dat we erg moe waren en wilden gaan slapen, werden we hartelijk bedankt door de lerares en de andere man.

Woensdag 2 november hebben we ’s ochtends weer toetsen getypt met onze typvrouw, die overigens niet heel blij was. We hebben van haar ook nog nooit een bedankje gehoord, maar oké, we gingen weer vol nieuwe energie toetsen typen. En net voordat we wilden beginnen, kwam een van de leraren eraan. Ofja geen idee of hij een leraar is, maar hij vond zichzelf heel wat (zoals de meeste mannen hier). Eerst kregen we een ondervraging over welke toetsen we al hadden gehad. Toen hij eindelijk klaar was met zijn gezeur gingen wij typen, en hij ging er gewoon bij zitten en voetbal filmpjes kijken! Belachelijk! Sowieso heel raar omdat de kinderen altijd stil moeten zijn maar hij zet zijn geluid gewoon op z’n hardst. En nog raarder dat hij tegen de typvrouw gaat zeuren dat het sneller af moet en zelf niet eens helpt! Daarbij kreeg hij die tijd waarschijnlijk gewoon betaald. Erg frustrerend, maar goed, na een uurtje ofzo ging hij gelukkig weg. Voor de lunch gingen we voor de laatste keer fruit snijden, want na 6 dagen was de voorraad nu op. Na de lunch hebben we met de jongste kindjes gekleurd en met blokjes gespeeld. Toen ook de oudere om 5 uur uit waren, hebben we ze geholpen met de was en nog even op een paar liedjes gedanst. ‘Kamatia’, ‘Waka Waka’ en ‘I’m a barbiegirl’ zijn favoriet, en ja ook de jongens gingen los! (dit zal je wel zien in de video van deze week). Na het avondeten hebben we nog even een lekker koude douche genomen. Het warm water doet het al een paar dagen niet…

Donderdag 3 november hebben we de typvrouw proberen te vermijden door ’s ochtends in de klas te gaan helpen. We gingen naar klas 2a. Na de pauze om kwart over 10 zijn Lisan en ik met de dala naar het centrum gegaan. Eerst gingen we naar de Masai markt, hier hebben we wat souvenirs ingeslagen. Daarna gingen we door naar Africafe voor een lekkere lunch! We waren wel weer eens toe aan een lekker broodje. Met een volle buik liepen we terug naar de andere kant van de stad naar de Nakumat en de winkels er om heen. We wisten dat daar een boekenwinkel zat, en we wilden graag voor de kindjes een etui, potloden en gummen kopen. Potloden en gummen hebben ze namelijk altijd te weinig, en dit komt omdat ze ook geen etui hebben. Ze gooien alles gewoon los in hun tas waardoor ze het kwijtraken. Daarom besloten wij voor ieder kind een etui te kopen, met daarin een potlood en gum. Daarnaast hebben we ook nog veiligheidsspelden gekocht, omdat veel kinderen hier een te grote broek of rok aan hebben (schooluniform) of omdat het kapot is. Maar goed, we kwamen dus aan bij de boekenwinkel langs de Nakumat, maar daar hadden ze maar 20 etuis en we hadden er 40 nodig. Het winkelpersoneel zei dat we het beste even konden kijken bij hun andere winkel, die zat aan de andere kant van de stad. Dus wij liepen weer het hele eind terug waar we net vanaf kwamen. Aangekomen bij de andere winkel hadden ze hier maar 18 etuis. We hebben hier deze etuis gekocht, en daarnaast ook nog de potloden en gummen. Toen liepen we weer terug naar die andere winkel om daar de rest van de etuis te kopen. Daarna gingen we nog naar de Nakumat om daar flessen drinken en koekjes in te slaan. We gaan zondag namelijk zwemmen met alle kindjes! En we wilden graag wat lekkers voor ze meenemen. Met onze volle tassen gingen we weer terug naar Good Hope. Hier hebben we op alle etuis de namen geschreven van de kinderen, zodat ze ieder echt een voor hun zelf hebben. Daarna hebben we ze gevuld met voor ieder een potlood, gum en een pen (die had Lisan nog veel meegenomen uit Nederland). We gingen ze uitdelen voor het huiswerk maken, en ze waren zo enthousiast. Heel leuk om te zien!! Ze kwamen allemaal nog dankjewel zeggen, wat een schatjes zijn het! Die avond gingen we nog gezellig naar de Via Via, Lisan en ik samen met Annemijn en nog 3 andere vrijwilligers.

24 T/M 29 OKTOBER

Maandag 24 oktober was weer een schooldag. De wekker ging om 7 uur. Deze ochtend gingen we helpen in klas 2b. Hier zitten een aantal kindjes van het weeshuis die al een paar keer hadden gevraagd of wij in hun klas kwamen helpen. Na de lunch zijn we met de jongere kindjes, die alleen ’s ochtends school hebben, gaan stempelen. Ik had een hoop stempels mee genomen vanuit Nederland die ik van iemand had gekregen, en Lisan had er ook nog een paar. De kinderen vonden het heel leuk en hebben zich de middag goed vermaakt. Ook hebben we nog een poster gemaakt voor in klas 2b, omdat deze klas heel saai was. Toen we hem gingen ophangen (dit was na schooltijd dus er waren geen leraren meer) hebben Lisan en ik de stok van de lerares meegenomen. Met deze stok krijgen kinderen een tik als ze niet opletten of iets fout doen. Wij vinden dit echt niet kunnen, maar we kunnen er vrij weinig aan doen. Niet dat een stok wegpakken uit een klas heel veel zin heeft, want je lerares vindt toch wel een nieuwe, maar het is toch een begin haha.

Dinsdag 25 oktober hebben Lisan en ik geholpen in klas 2a. Na een ochtendje nakijken en de juf helpen met opdrachten op het bord schrijven, hebben we geluncht. We hadden nog met de lerares uit klas 1a afgesproken een lijn van 1 tot 100 te maken, dus dit zijn we gaan doen. Het was veel werk, maar na zo’n anderhalf uur waren we eindelijk klaar, en het was het waard, want de klas zag er ook meteen een stuk vrolijker uit!

Woendag 26 oktober hebben we weer geholpen in klas 1b. Na de lunch op woensdag middag hebben de kinderen godsdienstles, of zoiets. Alle christenen zitten bij elkaar in een lokaal en alle moslims in een ander lokaal. Deze lessen zijn ook in het Swahili, en kunnen wij niet veel bij helpen. Daarom hebben we na de lunch even in onze kamer gechillt. Die middag gingen we buiten spelen met de jongere kindjes, die om 3 uur uit waren. ’s Avonds moesten de kinderen huiswerk maken, maar omdat de stroom was uitgevallen moesten ze het bij boarding maken. Boarding is een ander gebouw waar ook kinderen slapen, dit kun je eigenlijk zien als een soort kostschool. Deze kinderen hebben wel gewoon ouders, maar ze slapen eigenlijk altijd hier. Ze eten en spelen ook in het weeshuis. In dit gebouw was de stroom niet uitgevallen, dus mochten de kinderen daar op de grond in het halletje hun huiswerk maken. Lisan en ik gingen ze helpen. Om 8 uur gingen we eten, we hadden chips mayai! Een grote vooruitgang aangezien we al een aantal dagen droge gekookte aardappels krijgen… Na het eten was ons plan om te gaan douchen, maar er was geen water. Dit had te maken met de stroom die was uitgevallen. Wel kregen we een emmer met water waarmee we ons konden wassen.

Donderdag 27 oktober gingen we helpen in de baby klassen. Ik bij baby 2 en Lisan bij baby 1. Deze ochtend had ik me goed vermaakt met nakijken, tekenen en nieuwe opdrachtjes schrijven. Die middag hebben we weer met de kindjes gespeeld. Rond 6 uur zijn we gaan douchen (vandaag deed de douche het weer!) en daarna zijn we met de taxi naar de stad gegaan. Daar hebben we heerlijk gegeten bij Africafe, een lekkere hamburger! Rond 9 uur gingen we door naar de Via Via, Annemijn zou hier ook naartoe komen, dan konden we even bijpraten. Het was een leuke en gezellige avond!

Vrijdag 28 oktober gingen we om 9 uur met Ally naar het centrum, hier gingen we dingen kopen voor in het weeshuis van ons donatiegeld. Lisan en ik hebben besloten ons geld bij elkaar te leggen zodat we samen dingen kunnen gaan kopen, samen hebben we dan ook meer dan 1000 euro! We hebben deze dag voor ongeveer 270 euro deze producten gekocht:

• 16 klamboes (8 roze voor de meisjes en 8 blauwe voor de jongens)
• 14 hoeslakens (7 roze voor de meisjes en 7 blauwe voor de jongens)
• 17 grote handdoeken (voor ieder kind een)
• 5 grote dozen met zeep (deze gebruiken ze voor afwas en kleren mee te wassen)
• 1 grote doos douchezeep
• 12 verpakkingen met sponzen
• 15kg wasmiddel
• 12 grote potten vaseline (dit gebruiken ze als body lotion, ze hebben een hele droge huid)
• Voor ieder kind een nieuwe tandenborstel
• 15 tandpasta’s
• 12 doosjes schoenpoets
• 4 watermeloenen
• Grote tas vol met bananen
• 2 grote tassen vol met sinaasappels

De meeste dingen hebben we gekocht in kleine winkeltjes, maar het fruit op een grote markt. Toen we wegreden van de markt moesten we door een smal straatje waar een hoop mensen stonden. Die mensen gingen niet echt aan de kant, en toen reed Ally over de voet van een meisje! We schrokken heel erg en hij zelf ook, maar hij zei achteraf dat ze heel dom was omdat ze niet aan de kant ging. Ja daar heeft hij wel een punt… We waren rond 12 uur alweer terug, en hebben meteen een gedeelte van het fruit gesneden, dit gingen we uitdelen aan de kinderen na de lunch. En wat waren ze blij! Die middag heeft Ally ons ook nog laten zien dat ze een nieuw klasgebouw aan het bouwen zijn. Voor dit klasgebouw hebben ze nog ramen en deuren nodig, en hij vroeg of wij, als we nog geld over hadden, de school hierbij wilden helpen. Ons leek dit wel een goed idee, want hier heeft niet alleen het weeshuis wat aan, maar de hele school. Verder hebben we die middag nog gevoetbald met de kinderen van het weeshuis en van boarding. Vooral de jongens vonden het heel leuk, maar ook een aantal meisjes die normaal nooit voetballen waren heel enthousiast. Die avond aten we weer droge aardappels, feestmaal!

Zaterdag 29 oktober dachten we uit te kunnen slapen, maar we werden om half 9 wakker gemaakt door iemand die op onze deur klopte. De aunties hadden wasmiddel nodig dat op onze kamer stond, want dat hadden we gister gekocht. Daarna konden we niet meer slapen, dus zijn we maar gaan ontbijten. Na het ontbijt hebben we de klamboes opgehangen en de hoeslakens om de matrassen gedaan in de slaapkamers. Ook hadden we de handdoeken uitgedeeld. De kindjes waren er heel blij mee, en de slaapkamers zagen er een heel stuk vrolijker uit. Na de lunch hebben we de hele middag met de kindjes buiten gespeeld. Lekker quality time! Op het einde van de middag heb ik ook nog even met Lise en Fenne geskypet, de kindjes vonden dit ook heel interessant. Ze snapte echt niet dat ik via mijn telefoon mensen uit Nederland kon zien en met ze kon praten. Heel schattig, en Lise en Fenne vonden het ook heel leuk om te zien hoe het hier eruit zag. Daarna gingen we eten en hebben Lisan en ik ook nog fruit gesneden wat we vrijdag hadden gekocht. We hadden toen heel veel gekocht, zodat we ongeveer een week vooruit konden. De kinderen waren heel dankbaar en hebben vaak ‘Thank you!’ gezegd.

19 T/M 23 OKTOBER

Woensdag 19 oktober gingen Lisan en ik helpen in klas 1b. In de ochtend hebben we de lerares geholpen met nakijken en toetsen uitdelen. Omdat dit klaslokaal erg saai was, vroegen we aan de juf wij haar konden helpen met het opvrolijken van het lokaal, door het maken van posters bijvoorbeeld. Ze vond dit een heel goed idee, dus die middag hebben we een poster gemaakt voor het vak ICT, met als titel ‘Communication Equipment’. De lerares was meteen helemaal enthousiast toen we aankwamen met de poster, en vroeg meteen of we er ook een voor het vak Science wilden maken. We hebben haar beloofd dat we die dit weekend zouden maken. Die middag hebben we met de kindjes ‘Waar is Wally?' gespeeld. Lisan had van die kleine boekjes meegenomen, en de kindjes vonden het heel leuk! Om half 7 gingen we weer naar het lokaal om huiswerk te maken. Dit eindigde wederom weer in een hoop slapende kinderen. Na het avondeten werden we verrast door een mega kakkerlak in onze kamer, we schrokken ons kapot! Maar goed, we hebben het overleefd, de kakkerlak helaas niet…

Donderdag 20 oktober ging ik helpen in klas baby 2, en Lisan in baby 1. Eerst de hele stapel huiswerk nagekeken, daarna mocht ik weer gaan tekenen. De vorige keer waren het Orange, Oval en Onion, vandaag was de letter P aan de beurt, met Pen, Pineapple en Pencil. Na zo’n 60 keer deze 3 figuren tekenen was het onderhand alweer pauze. Na de pauze werden alle toetsen uitgedeeld en ging ik de kindjes helpen met de toetsen in hun folders doen. Die middag, na de lekker afwisselde rijst, gingen Lisan en ik samen met Janette (een ouder meisje in het weeshuis dat al klaar is met de basisschool) de knutselkast opruimen. Deze kast is echt een grote zooi, omdat alle kinderen er alles maar weer in gooien. Het werd hoog tijd dat deze kast werd opgeruimd. Halverwege dachten we, waar zijn we mee begonnen?! Maar uiteindelijk was de kast helemaal netjes.

Vrijdag 21 oktober gingen we helpen in klas 1a. Hier waren we nog niet eerder geweest. We mochten nakijken en daarna ook toetsen uitdelen. De lerares vroeg ook of we een getallenlijn van 1 tot 100 en een lijn van A tot Z wilden maken om op te hangen in de klas. Vrijdag is maar een halve dag school voor iedereen, alle kinderen zijn om 12 uur uit. Van 12 tot 1 gaan ze dan nog ‘sporten’. Dit is gewoon spelen op het schoolplein. Na de lunch hebben we de meisjes geholpen met de afwas. Daarna gingen we nog met de kindjes van het weeshuis buiten spelen. Ik had een van mijn voetballen aan de jongens gegeven en een springtouw voor de meisjes. Ze hebben zich de hele middag prima vermaakt! Op een gegeven moment kwamen zelfs de Aunties (de vrouwen die hier werken) ook nog even mee springen! De kinderen gingen kapot van het lachen! Rond 6 uur waren de kinderen helemaal kapot en gingen we terug naar binnen. Hier werden Lisan en ik ingevlochten door een paar meisjes. Vlechten is hier iets wat iedere vrouw wel kan, en ze vinden het heel leuk om te oefenen. Die avond hadden we eten wat nogal tegenviel, ik had Lisan er heilig van overtuigd dat we pasta of spagetti zouden krijgen, aangezien we al een aantal dagen alleen maar rijst, aardappels of bonen hadden gehad. Maar nee, vandaag kregen we gekookte aardappels in een soort van smaakloze jus.. En daarbij een stukje watermeloen, jummm!

Zaterdag 22 oktober hebben we lekker uitgeslapen, voor zover dat kan. De kamer heeft 2 best grote ramen en de gordijnen die ervoor hangen zijn gewoon dunne stof, dus het is heel ligt ’s ochtends. Na het ontbijt zijn we richting de stad gegaan met de dala dala. Eerst gingen we even langs de Masai markt. Daarna liepen we terug naar de andere kant van de stad om te gaan eten bij de Italiaan. Hier hebben we een heerlijke panini gegeten. Lekker om even goed brood te eten, beter dan die droge boterhammen die we iedere ochtend hebben. We gingen ook nog even naar de Nakumat, en ons plan was om langs de boekenwinkel te gaan om gummen en grijze potloden te kopen voor de weeskindjes. We kwamen bij het huiswerk uurtje erachter dat veel kinderen geen potlood en gum hebben. Maar helaas was de winkel dicht, dus gaan we een andere keer terug. Toen we terug kwamen bij Good Hope waren er tot onze verbazing nergens kinderen te bekennen. Ook was er maar 1 aunt, maar die spreekt geen Engels dus daar hadden we niks aan. Omdat er geen kinderen waren gingen we maar beginnen aan de lijn van A tot Z voor de lerares in klas 1a. Toen we deze af hadden hebben we m meteen opgehangen in de klas, het zag er meteen een stuk vrolijker uit. De kinderen waren nog steeds niet terug, dus we gingen ook de poster over First Aid maken voor klas 1b, dat hadden we die lerares nog beloofd. We waren bijna klaar met de poster toen de kinderen terug kwamen, ze waren naar een verjaardag geweest. Maar van wie, dat is ons nog steeds niet duidelijk haha.

Zondag 23 oktober hebben we tot ongeveer 9 uur uitgeslapen. Daarna hebben we de vloer van onze kamer gepoetst, deze was vies van al het zand en stof hier. Het zag er mooi schoon uit, ook al duurde het niet heel voordat hij weer vies was.. Na het ontbijt zijn we met een paar meisjes een stukje de straat ingelopen, daar gingen we hun slippers laten maken. De slippers van 3 meisjes waren kapot gegaan, en deze man kon ze maken. Het koste 200 shilling in totaal (dus ongeveer 8 cent), dat wilden wij wel sponsoren hahah! Na de lunch gingen we kleurplaten maken. Een paar kinderen uit het weeshuis worden gesponsord door mensen in Nederland, hiervoor moesten kleurplaten gemaakt worden. Maar ook de andere kinderen zonder sponsor vonden het leuk om te kleuren, zelfs de jongens! Daarna hebben we met de kindjes bellen geblazen en werd mijn haar ingevlochten door Irene, een van de weeskindjes. Ook selfies maken op snapchat vinden ze heel leuk, vooral de filters! Rond 8 uur was het tijd om te eten, vanavond weer rijst met een salade van tomaat en ui. Toen we weer terug kwamen in de kamer schrokken we weer van een kakkerlak… Toen we een paar dagen geleden hadden gezegd tegen de kinderen dat we een kakkerlak in onze kamer hadden en dat we bang waren, hadden ze ons uitgelachen omdat hun totaal niet bang zijn daarvoor. Daarom hadden we een paar kinderen gehaald uit het weeshuis die de kakkerlak voor ons naar buiten hebben gehaald, dit ging een stuk sneller dan de vorige keer, gelukkig!

13 T/M 18 OKTOBER

Donderdag 13 oktober ging ik weer naar Trinity. De meeste kindjes waren heel verbaasd toen ze mij zagen, maar daarna ook heel blij want ze vonden het leuk dat ik er weer was. Ik dacht dat dit nog niet mijn laatste dag zou zijn, maar een van de leraressen vertelde me dat er morgen een nationale feestdag is, dus dat alle scholen vrij zijn. Ik heb wel afgesproken dat ik in mijn laatste maand zeker nog een keer een dagje langs zou komen. Die avond ging ik samen met Annemijn naar de ViaVia, Annemijn was om 12 uur ’s nachts jarig dus het was een leuk feestje!

Vrijdag 14 oktober hebben we heerlijk lang uitgeslapen. Die middag gingen Annemijn en ik naar het Njiro Complex, hier is een bioscoop. Ik was er al een keer eerder geweest met twee andere vrijwilligers, maar omdat Annemijn jarig was wilden we nog even iets leuks doen. En aangezien een bioscoopkaartje hier maar 3 euro kost, was de beslissing al snel gemaakt. We zijn naar ‘Inferno’ geweest, een leuke en spannende film! Die avond zijn we gaan eten bij de Chinees. Bij Njiro zit een Chinees wat volgens Tipadvisor het beste restaurant van Arusha is, nou dat wilde wij wel eens proberen. En inderdaad, het was heerlijk! Een leuke afsluiter voor Annemijn haar verjaardag.

Zaterdag 15 oktober hadden we een rustig dagje. Naast in de tuin zitten zonnen hebben we niet veel gedaan. Wel had ik alvast de meeste van mijn spullen ingepakt, want morgen vertrek ik naar Good Hope. Dit is een weeshuis en basisschool, waar ik mijn laatste maand vrijwilligerswerk ga doen.

Zondag 16 oktober werd ik na de lunch, rond 3 uur opgehaald door Adam. Hij bracht mij naar Good Hope. Het was een stuk rijden want het ligt aan de andere kant van de stad. Toen ik aankwam kwamen meteen de weeskinderen eraan om te helpen met het dragen van de koffers. Ze brachten ze naar mijn kamer. De kamer is prima, er staan 2 stapelbedden, en heb een kleine badkamer met wc en douche. Vanaf morgen komt er ook een andere Nederlandse vrijwilligster, dus dan delen we de kamer. De eerste dag bij Good Hope was vooral even rondkijken en wennen. Het is toch weer heel anders dan bij Mama Mackrin en Trinity. De weeskinderen zijn wel heel lief en aardig, ook kunnen ze goed Engels! Dat is echt heel fijn want nu kan ik gewoon goed met ze communiceren. De vrouwen die in het weeshuis werken kunnen minder goed Engels, dus als een van hen iets aan mij wil vragen of andersom, moet een kind het vertalen. Dit is niet altijd makkelijk, maar het werkt goed en de vrouwen zijn ook heel vriendelijk. Ook is er een ‘uncle’, Ally, hij is het contactpersoon voor de vrijwilligers. Hij spreekt goed Engels. Als er problemen zijn, kun je bij hem terecht. Die middag heb ik met de kindjes buiten gespeeld en hebben ze mij rondgeleid. Na het avondeten, natuurlijk rijst, heb ik nog met de meisjes gekletst en daarna ben ik op tijd gaan slapen. Het ontbijt is al om 7 uur, want de school begint al vroeg.

Maandag 17 oktober ben ik dus al vroeg opgestaan voor het ontbijt. Daarna ging ik helpen in de klassen. De laagste klassen heten babyclass en daar zitten de kindjes van ongeveer 4 jaar. Daarna krijg je de klassen 1 t/m 7. Als vrijwilliger kun je het beste helpen in baby class of class 1, hier hebben de leraren het meeste hulp nodig met bijvoorbeeld nakijken en opdrachtjes schrijven in de schriftjes. Ik heb me deze ochtend prima vermaakt. Na de lunch heb ik even op mijn kamer gezeten, en rond kwart voor 2 begonnen de lessen weer. De baby klassen hadden les tot 3 uur, de andere tot 5. Omdat ik aan het helpen was in een baby class, was ik om 3 uur klaar en ging toen nog even met de kindjes van het weeshuis spelen die ook al uit waren. Ik heb met de kindjes gekleurd, want knutselspullen hebben ze genoeg. Er ligt een hele kast vol met kleurpotloden, kleurplaten etc. Dit hebben alle vrijwilligers meegenomen. Maar toch vinden ze het heel leuk om ook buiten te spelen. Het weeshuis staat langs de school, dus ze kunnen met de speeltoestellen van de school spelen. Vooral de schommel vinden ze heel leuk! En dan raad maar wie al die kindjes mag duwen… Het avondeten was, na die rijst van gister en vanmiddag, verassend chips mayai! Heerlijk! Na het eten heb ik op de kamer van de meisjes nog even gekletst. Ook vonden ze de paar Tanzaniaanse liedjes die ik op mijn telefoon had gezet heel leuk, en ze gingen helemaal los met dansen! Super leuk om te zien! Rond half 11 die avond kwam Lisan aan, zij is ook een Nederlandse vrijwilligster. Heel gezellig, want nu ben ik niet meer alleen.

Dinsdag 18 oktober ben ik net als gister weer in de baby class gaan helpen. Dit keer hadden ze ‘arts’, dus ik mocht in alle schriftjes, van zo’n 50 kinderen, tekeningen bij de letter O maken. Dit waren dus ‘orange’, ‘oval’ en ‘onion’. Na 50 keer sinaasappels en uien tekenen, was ik blij dat een lerares van een andere klas kwam vragen of ik haar even wilde helpen. Haar klas had vorige week toetsen gehad, en de resultaten moesten worden opgeschreven in een tabel. Hierbij ging ik haar helpen. Ik wist wel dat kinderen hier soms hele aparte namen hadden, maar bij sommige schrok ik toch wel een beetje. Wie noemt zijn kind nou Brightness, Hope, Godlisten, Princess, Gift, Loveness, en ga zo maar door. Die middag heb ik samen met Lisan met de kinderen van het weeshuis buiten gespeeld. Van 7 tot 8 ongeveer gaan de kinderen van het weeshuis huiswerk maken in een van de klaslokalen. Ze mogen niet weg voor 8 uur, maar de meeste kindjes zijn wel al eerder klaar met hun huiswerk. Omdat ze ook stil moeten zijn, gaan ze maar slapen, hahah!

6 T/M 12 OKTOBER

Donderdag 6 oktober werden Annemijn en ik na het ontbijt opgehaald door Emma, zij zal ons naar het vliegveld brengen. We vlogen vanaf Arusha Airport, dus het was maar een kwartiertje rijden vanaf Mama Mackrin. Arusha Airport is heel klein, we liepen naar binnen, en meteen was daar de 'bali' waar we moesten inchecken. Ofja, het was niet echt een bali, maar gewoon een houten kast. Er stond een man achter, en we waren meteen aan de beurt. De man las onze vluchtgegevens door en begon met de hand onze boarding passen te schrijven, terwijl achter ons op een grote weegschaal onze baggage werd gewogen. Toen we waren ingecheckt, werden we doorgestuurd naar de controle. Onze handbagage, waar nog gewoon flesjes water in zaten die waren vergeten eruit te halen, werden op een een band door een scanner gehaald, en we mochten ze gewoon weer meenemen. Zelf moesten we ook nog even door een poortje, en toen waren we klaar met de controles. We werden naar de gate gewezen, dit waren gewoon een paar rijen stoeltjes buiten onder een afdak. Er was ook maar 1 gate, dus als er een vlucht bijna ging vertrekken kwam er een vrouwtje aan en riep welke maatschappij en waarheen de vlucht ging, dan mag je opstaan en meelopen. Onze vlucht vertrok om 13:00, we zaten in een mini vliegtuig met in totaal 13 mensen, inclusief de 2 piloten! Op Zanzibar stond onze taxi al op ons te wachten, we moesten nog ongeveer 1 uur rijden naar Jambiani, hier hadden we een hotel geboekt. Het hotel, Mbuyuni Beach Village, was heel mooi en de mensen die er werkten waren heel aardig. Onze kamer lag ongeveer 20 meter van het strand af, en het strand was prachtig! De zee was heel helder en fel blauw, en het zand was heel licht, bijna wit. Toen we onze spullen in de kamer hadden gezet zijn we meteen over het strand gaan lopen. Daarna hebben we ook nog even gezwommen in het zwembad wat ook bij het hotel hoorde. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten in het restaurant bij het hotel. Hier is heel veel keuze en alles is heel goedkoop.

Vrijdag 7 oktober zijn we rustig opgestaan en gaan ontbijten. We wisten niet wat we van het ontbijt moesten verwachten, maar het was heel goed! Als eerste kreeg je een bordje vers fruit. Daarna een bordje met toast, ei, een worstje, een stukje cake en een pannenkoek. De rest van de dag hebben we bij het zwembad gelegen en over het strand gelopen. Het was een lekker rustig dagje.

Zaterdag 8 oktober hadden we een excursie naar Prison Island en Stonetown op de planning staan. Na het ontbijt gingen we met een taxi naar Stonetown, we werden afgezet bij de plek waar de bootjes richting Prison Island gaan. We moesten snorkelspullen uitzoeken en daarna werden we naar een bootje gebracht. We gingen met zn 2en op een bootje, samen met een stuurman. Binnen ongeveer een half uurtje waren we bij Prison Island. Het was prachtig! De zee was nog blauwer dan bij ons hotel, en het zag er heel leuk uit met al die bootjes in het water. Op het eiland is een schildpaddenverblijf. Er werd ons al verteld dat er hele grote schildpadden zaten, maar zó groot hadden we totaal niet verwacht. We hebben nog wat gezwommen in de zee en rondgelopen op het eiland. Daarna gingen we met het bootje een stukje verder, daar gingen we snorkelen. We zagen veel vissen en vooral veel mooie zeesterren! Toen we weer terug waren in Stonetown, kregen we daar nog een rondleiding door de stad. Deze duurde ongeveer anderhalf uur. Het was heel leuk om de stad te zien, alleen een beetje jammer dat de gids nogal onverstaanbaar Engels sprak.

Zondag 9 oktober zijn we heel vroeg opgestaan, rond half 6, want we gingen de zonsopgang kijken. De zon kwam rond 6 uur op, en het was prachtig! Rond 7 uur zijn we gaan ontbijten. Daarna hebben we even gezwommen, en rond 10 uur gingen we mountainbiken over het strand. We hadden via het hotel 2 mountainbikes gehuurd voor vandaag. We zijn over het strand richting het noorden gefietst, langs Jambiani en Paje. We zijn bij een strandtentje gestopt om te gaan lunchen, en daarna hebben we nog even in de zee gezwommen. Voordat we terug waren bij het hotel was het ongeveer half 4. Bij het hotel hebben we nog even gezwommen, daarna gedoucht en gegeten. Daarna niet heel laat naar bed gegaan, want morgenvroeg moeten we weer vroeg op!

Maandag 10 oktober werden we om 6:30 opgehaald door de taxi die ons naar het zuiden bracht. Hier gingen we op de boot, om met dolfijnen te gaan zwemmen! We mochten flippers en een duikbril uitzoeken, en werden naar een bootje gebracht. Weer zaten we met z'n 2en op een bootje samen met een stuurman. Al toen we nog maar ongeveer 3 minuten de zee op waren, zagen we al de eerste dolfijnen. Maar bij dit groepje waren meer bootjes, dus onze gids stelde voor om een stukje verder te varen. Hier zagen we een andere groep dolfijnen, en er was geen enkel ander bootje! We volgden de dolfijnen, en steeds als ze er bijna aankwamen riep de gids als we in het water moesten springen. Dan kwamen de dolfijnen eraan en konden we een stukje met ze meezwemmen. Soms kwamen ze echt heel dichtbij, langs of onder ons. Het was heel gaaf! We zijn in totaal wel 10 keer in en uit het bootje gesprongen, omdat de dolfijnen natuurlijk ook steeds weer verder zwemmen en je ze niet zwemmend bij kan houden. Rond half 10 waren we alweer terug in het hotel, waar we gingen ontbijten. De rest van de dag hebben we bij het zwembad gelegen en gechillt in de hangmatten op het strand.

Dinsdag 11 oktober hebben we lekker uitgeslapen, nadat we 2 dagen achter elkaar vroeg waren opgestaan. Na het ontbijt zijn we over het strand richting Paje gelopen. We hadden zondag, toen we gingen fietsen, gezien dat je ergens kon suppen. Dit is als je op een soort kleine surfplank op de zee staat, en je hebt een peddel om mee vooruit te komen. In het begin was het een beetje wennen, want door de golven was het soms lastig om te blijven staan, maar later ging het vrij makkelijk. Toen onze tijd erop zat zijn we in een strandtentje pizza gaan eten. Daarna hebben we nog even in de zee gezwommen en zijn we terug gelopen naar het hotel. 's Avonds hebben we na het eten onze koffers weer ingepakt, want morgen vliegen we alweer terug naar Arusha...

Woensdag 12 oktober zijn we voor het ontbijt nog even gaan zwemmen, voor de laatste keer op Zanzibar. Na het ontbijt werden we opgehaald door de taxi die ons naar het vliegveld bracht. We waren natuurlijk veel te vroeg, dus we moesten best lang wachten. Maar uiteindelijk vertrok ons vliegtuig, ook nog een half uur later dan gepland. Onverwachts hadden we ook nog een tussenstop op Dar Es Salaam. Dit stond niet op onze tickets, maar oke, het zou een kwartiertje duren. Maar er was iets mis met het vliegtuig, dus moesten we er uit. Na zo'n 3 kwartier konden we weer vertrekken. Onderweg hadden we ook mooi uitzicht op de Kilimanjaro! Uiteindelijk kwamen we veel later dan gepland aan op Arusha Airport, maar gelukkig is dit Afrika dus maken tijden helemaal niks uit. Geen stress! Thuis bij Mama Mackrin lekker gegeten en vroeg gaan slapen, want morgenvroeg ga ik weer naar Trinity!

2 T/M 5 OKTOBER

Zondag 2 oktober ging ik samen met Annemijn naar Moshi, hier gingen we watervallen bezoeken. Om half 9 moesten we aan de grote weg zijn, hier stond onze gids Faraja al op ons te wachten. We gingen samen met hem in de bus naar Moshi, dit duurde ongeveer 2 uur. Deze bus was eigenlijk een grote dala dala, ik denk ongeveer 2 meter breed en 8 meter lang. Er waren 7 rijen bankjes, de bankjes waren eigenlijk voor 5 personen, maar er zaten zo’n 7 mensen op gepropt. Ook stonden er nog mensen in het vrije gedeelte voor de deur. Ik denk dat er in totaal wel bijna 60 mensen in het busje zaten, en dat dus op ongeveer 16 vierkante meter… Kortom, het was een aparte reis, maar een leuke ervaring. Toen we na 2 uur rijden eindelijk in Moshi waren, moesten we nog 1 uur rijden met de dala dala om bij de watervallen te komen. Het lopen naar de watervallen duurde niet heel lang, ik denk dat we er binnen een half uurtje waren. De waterval was erg mooi! Toen we genoeg hadden gezien, zijn we gaan lunchen. Het werd kip met friet. Ofja, de kip is eigenlijk altijd meer bot en vet dan kip, en de friet is eigenlijk halfgare aardappel. Maar we hadden honger dus dan smaakt alles prima! Toen we onze lunch op hadden, zijn we nog naar de ingang van Kilimanjaro Park geweest. Dit was wel leuk om te zien, en we zijn ook naar binnen geweest! We zijn denk ik ongeveer 50 meter in het park gelopen, dus niet heel veel, maar we kunnen nu zeggen dat we op de Kilimanjaro zijn geweest! Hierna zijn we weer met de dala terug naar Moshi gegaan, en daarna weer met de bus terug naar Arusha. Dit keer was het wel een grote normale bus, gelukkig! We waren rond 7 uur thuis, precies op tijd voor het eten.

Maandag 3 oktober ben ik weer bij Trinity geweest. Je kunt wel merken dat het kleine regenseizoen is begonnen, want deze ochtend regende het weer. Omdat de meeste wegen hier van zand zijn, was alles een en al modder. Dit loopt niet echt prettig, zeker omdat veel stukken ook erg glad zijn. Maar goed, ik was veilig aangekomen bij Trinity. Ik heb vandaag in klas baby 2 geholpen. De juf laat me steeds vaker alleen met de kindjes. Dat vind ik geen probleem, dit wil ook wel zeggen dat ze me vertrouwd en vind dat ik het wel aankan. Toen ik ’s middags weer thuis was, was er niks meer van de regen van die ochtend te zien. De zon scheen weer erg fel en ik heb lekker in de tuin gezeten.

Dinsdag 4 oktober ging Annemijn een dagje mee naar Trinity. Voor de pauze heeft zij bij baby 2 geholpen en ik bij baby 1. Na de pauze hebben we een Engels boekje van Woezel & Pip gelezen met de kindjes. Ze vonden het erg leuk, vooral omdat er zoveel plaatjes bijstaan. Ze vinden het leuk om dingen aan te wijzen die ze herkennen, zoals ‘ball’ en ‘butterfly’. Na de lunch ben ik met Annemijn een naar de stad gegaan, langs de Nakumat en nog wat andere winkeltjes. We wilden nog even wat koekjes enzo kopen om mee te nemen naar Zanzibar.

Woensdag 5 oktober was mijn laatste dag bij Trinity voor deze week. Ik heb weer in klas baby 2 geholpen, vandaag hadden ze een les over science. Toen ik weer thuis was heb ik na de lunch mijn kamer opgeruimd en mijn koffer ingepakt, want morgen gaan Annemijn en ik een weekje naar Zanzibar! Ik heb nog even de laatste dingen gewassen en alles ingepakt, zodat dat morgenvroeg niet meer hoeft.